Meer foto's.......

 

Je noemde het meenemen van extra cilinders, pas deze week ontmoette ik een 80-plus jaar oude cowboy die aan het rijden was en een 1858 Remington en drie extra cilinders in een schouderholster had. Ik geloof dat hij waarschijnlijk ook wist hoe hij het moest gebruiken. Hij zei dat hij een professionele hoefsmid was en was opgegroeid op een grote ranch in Noord-Arizona. Mooi geweer dat je hebt gekocht, gefeliciteerd met je aankoop.

 

Je noemde het meenemen van extra cilinders, en net deze week ontmoette ik een 80-plus jaar oude cowboy die aan het rijden was en een 1858 Remington en drie extra cilinders in een schouderholster had. Ik geloof dat hij waarschijnlijk ook wist hoe hij het moest gebruiken. Hij zei dat hij een professionele hoefsmid was en was opgegroeid op een grote ranch in Noord-Arizona. Mooi wapen dat je hebt gekocht, gefeliciteerd met je aankoop.

Als je deze cowboy weer tegenkomt, zou ik graag een foto van het holster zien.

 

Heb net het bijpassende serienummer aan de onderkant van de trekkerbeugel gevonden. Verzamelde iemand hier deze dingen?

 

Je hebt een exemplaar nodig van Don Ware's boek

https://books.google.com/books/about/Remington_Army_and_Navy_Revolvers_1861_1.html?id=cSYu0x8JCRoC

De 1858 is slechts een octrooidatum en niet de Modelinfo. Ze kunnen nogal verwarrend zijn, omdat ze de Beal's en Elliott Models hadden vóór het 3-regelige New Model loopadres dat je hebt.

De cilinder ziet eruit als een vervanging, want iedereen die ik heb gezien, was genummerd. Ware vermeldt iets over ongenummerde cilinders, maar ik herinner me het niet uit mijn hoofd en heb momenteel geen toegang tot mijn boek. Er moet ook een serienummer op het frame van de greep staan, onder de grepen. Alle diverse letters die op het pistool zijn gestempeld, zijn verschillende inspectiemarkeringen.

Ik heb een eerder overgangsmodel van het 1e legercontract dat in de serienummerreeks van 15.000 valt. Het heeft het eerdere 2-regelige loopadres en het zwaluwstaartvizier. Cilinder, loop (onder de laadpoort) en frame (onder de grepen) zijn allemaal genummerd en de linker greep heeft een inspectiecartouche.

IIRC, er zijn ongeveer 150.000 geproduceerd, waarvan er ongeveer 125.000 naar het leger gingen.

 

Je hebt een exemplaar nodig van Don Ware's boek

https://books.google.com/books/about/Remington_Army_and_Navy_Revolvers_1861_1.html?id=cSYu0x8JCRoC

De 1858 is slechts een patentdatum en niet de modelinfo. Ze kunnen nogal verwarrend zijn, aangezien ze de Beal's- en Elliott-modellen hadden vóór het 3-regelige New Model-loopadres dat je hebt.

De cilinder ziet eruit als een vervanging, want iedereen die ik heb gezien, was genummerd. Ware vermeldt iets over ongenummerde cilinders, maar ik herinner me het niet uit mijn hoofd en heb momenteel geen toegang tot mijn boek. Er moet ook een serienummer op het handvatframe onder de handgrepen staan. Alle diverse letters die op het pistool zijn gestempeld, zijn verschillende inspectiemarkeringen.

Ik heb een eerder overgangsmodel uit het 1e legercontract dat in de serienummerreeks van 15.000 valt. Het heeft het eerdere 2-regelige loopadres en het zwaluwstaart vizier. Cilinder, loop (onder de laadpoort) en frame (onder de handgrepen) zijn allemaal genummerd en de linkerhandgreep heeft een inspectiecartouche.

IIRC, er werden ongeveer 150.000 geproduceerd, waarvan ongeveer 125.000 naar het leger gingen.

Bedankt voor de boekverwijzing. Net besteld.

 

Dit is een standaard militair contract dat een Remington New Model Army .44 revolver heeft gekocht. De verschillende stempels met één letter tonen de inspectie van die onderdelen alleen door een militaire inspecteur die in de Remington-fabriek werkte, en de inspectie van het hele pistool en de acceptatie van het pistool door het leger wordt getoond door de stempel op de houten grepen.
Veel Remington percussie revolvers hebben geen serienummer op de achterkant van de cilinder, alleen de letterstempels van de inspecteur. Sommige hebben daar de laatste vier cijfers van het serienummer, sommige niet.

 

Bedankt jongens. Iemand een idee wanneer het gemaakt is? Deze is ook duidelijk nooit uitgegeven. Zou het na de oorlog aan de burgerbevolking zijn verkocht?

 

Ik bezit er een. De mijne is opnieuw afgewerkt voordat ik hem kocht, waarschijnlijk in de jaren 40 of 50, omdat iemand er ook een oude King-richting op heeft gezet met een rode inzet. Ze hebben ook de 'hog wallow' rechtgetrokken. Ik heb ermee geschoten en het was accuraat. Ik geloof dat de mijne tijdens de burgeroorlog is gemaakt. Ik bezit de mijne sinds de jaren 70.

 

hearsedriver: Het lijkt erop dat de uwe in maart 1864 is vervaardigd. Wat hierboven over de interne inspectiemerken is gezegd, is waar. Hier zijn een paar van mijn Remingtons....Jim

 

Bedankt Jim! Wauw, wat een verzameling heb je! Prachtig!

 

Iemand een idee wat de mijne waard is? Ik heb $1000,00 betaald.

 

De Remington's met percussie-ontsteking brengen helaas niet veel geld op. Ik zou zeggen dat je akkoord bent met die prijs, zolang het serienummer op de greepband overeenkomt met de loop.

Ik herinner me dat ik in Ware's boek las dat het afkeuringspercentage voor het leger vrij hoog was en dat dit een van de redenen was waarom Remington zo'n intensief intern inspectieproces had. Het feit dat de jouwe een greepcartouche draagt, vertelt me dat hij door het leger is geaccepteerd voor uitgifte. Na de oorlog werden er veel overbodig en werden sommige omgebouwd naar randvuur of centraalvuur. Ik heb een herdruk van een catalogus van EC Meachams uit het midden van de jaren 1880 en die toont .46 kaliber (5 schots) omgebouwde Army-modellen die verkrijgbaar zijn voor $ 6.

Ik had een door het leger uitgegeven New Model Navy die ik net heb verkocht, het was een van de 1000 fabrieksconversies die door Remington in het midden van de jaren 1870 werden gedaan voor de US Navy in .38CF.

Je zult genieten van Ware's boek, het bevat de meeste informatie die ik tot nu toe over deze Remington's heb gevonden. Mijn enige teleurstelling was dat ik hoopte wat informatie te krijgen over de Model 1875 patroonpistolen, maar die worden niet behandeld omdat ze niet onder US-contract zijn gemaakt.

 

De Remington's met kogel en slaghoedje brengen helaas niet veel geld op. Ik zou zeggen dat je oké zit voor die prijs, zolang het serienummer op de greepband overeenkomt met de loop.

Ik herinner me dat ik in Ware's boek las dat het afkeuringspercentage voor het leger vrij hoog was en dat dit een van de redenen was waarom Remington zo'n intensief intern inspectieproces had. Het feit dat de jouwe een greepcartouche draagt, vertelt me dat hij door het leger is geaccepteerd voor uitgifte. Na de oorlog werden er veel overbodig gemaakt en werden sommige omgebouwd naar randvuur of centraalvuur. Ik heb een herdruk van een catalogus van EC Meachams uit het midden van de jaren 1880 en die toont .46 kaliber (5 schots) omgebouwde Army-modellen die verkrijgbaar zijn voor $6.

Ik had een door het leger uitgegeven New Model Navy die ik net heb verkocht, het was een van de 1000 fabrieksconversies die Remington in het midden van de jaren 1870 voor de US Navy deed in .38CF.

Je zult genieten van Ware's boek, het bevat de meeste informatie die ik tot nu toe over deze Remington's heb gevonden. Mijn enige teleurstelling was dat ik hoopte wat informatie te krijgen over de Model 1875 patroonpistolen, maar die worden niet behandeld omdat ze niet onder een US-contract zijn gemaakt.

Dat is wel een beetje triest, maar het is bijna precies wat de verkoper die het aan mij verkocht, zei. Ik vroeg waarom een ​​zo mooi geweer zoveel minder kostte dan een Colt uit dezelfde periode. Hij zei: "Het is geen Colt". Lijkt me een heel mooi geweer en ik zou er zeker geen andere overslaan. Al mijn serienummers komen overeen (gelukkig). Omdat het niet veel waarde heeft, ben ik geneigd om de cilinder roestblauw te maken om overeen te komen met de rest van het geweer, maar ik twijfel erover om hem ook origineel te laten.

 

Ik heb deze jaren geleden op een rommelmarkt gekocht. Hij is omgebouwd naar wat lijkt op .45, maar het zou ook .46 kaliber kunnen zijn. De binnenkant van de grepen was een coole vondst toen ik hem opende. Hand, hamerveer en laadhendel ontbraken. Ik heb de hand en de veer vervangen en er een nieuwe laadhendel op gezet voor de looks.

 

Kan iemand hier deze cartouche identificeren? Ik kan het niet helemaal uitmaken. Is het ook ongebruikelijk om de cartouche op het rechter handvatpaneel te vinden?

 

Kan iemand hier deze cartouche identificeren? Ik kan het niet helemaal ontcijferen. Is het ook ongebruikelijk om de cartouche op het rechter handvat te vinden?

Ik ben weer thuis en heb toegang tot Ware's boek - dat lijkt op BH, wat Benjamin Harris zou zijn, de belangrijkste sub-inspecteur. Ware heeft een lijst met inspecteurs op pagina 354 om naar te verwijzen wanneer je boek arriveert.

Ook wat andere info gevonden - hij stelt dat het serienummer meestal op 3 plaatsen werd gestempeld: frame van de greep, loop en onderste lip van de trekkerbeugel. Wanneer serienummers elders worden aangetroffen, zoals op de cilinder, denkt hij dat er een soort handmatige montage nodig was en dat de cilinder vervolgens werd genummerd om hem te laten overeenkomen met die specifieke revolver.

Hij stelt ook dat het gebruikelijk was om alleen de linker grip te voorzien van een cartouche, maar er zijn gevallen waarin beide grepen werden gedaan.

 

Ik werd verliefd op deze revolver toen ik vorige week een wapenwinkel bezocht in Dallas. Ik kocht er 2 2e generatie Colt BP revolvers en had geen geld meer voor deze. Het is een 1858 Remington New Model gemaakt rond 1863-64, voor zover ik kan zien (serienummer is 630XX op loop, backstrap, trekkerbeugel en frame). Ik kan hier geen database voor vinden. Wat me verbaast, is de hoeveelheid originele blauwing die op dit wapen is overgebleven. Ik zou zeggen 75-80%. Ik vind het een beetje vreemd dat er geen afwerking meer op de cilinder zit, maar ik begrijp dat mensen meerdere cilinders bij zich droegen. De vergrendeling en de trekker zijn uitstekend. De boring is als nieuw. Glanzend zonder frosting of pitting en sterke, scherpe rifling. De rechter grip heeft een cartouche. Een "H" is gestempeld op het frame boven de hamerschroef. Een "W" is gestempeld voor de cilinder aan de linker- en rechterkant van het frame. Het serienummer staat op de onderkant van de loop. Een "W" is gestempeld op de zijkant van de cilinder en een "W" en "K" op de achterkant van de cilinder. Ziet eruit als een "F" gestempeld op de linkerkant van de loop net voor het frame. Een "H" gestempeld voor de ram latch aan de onderkant van de loop. De trekkerbeugel heeft een T of L erop gestempeld en iemand heeft er 4 ondiepe inkepingen aan de onderkant van gemaakt voor de vingerbeschermer. Ik zou graag reacties horen van degenen die bekend zijn met deze wapens. Bedankt, Cliff

Wat een mooie oude Remington!

Ik heb er ook een, en ik heb er een paar keer mee geschoten en het is in alle opzichten een genot.

Het gevoel is zo anders (en zoveel mooier) dan alle reproducties (ik heb drie reproductie Remingtons! Lol...allemaal erg goede revolvers, goed gemaakt, betrouwbaar, mooi uitziend, etc., maar als je eenmaal een origineel hebt afgevuurd, verandert alles...)

De mijne miste de Hand en had een gebroken Cylinder Detent/Index Spring...Ik vond originele "NOS" onderdelen en kreeg ook wat reproductie onderdelen en eindigde met het passen van de reproductie Hand, en geluk gehad, het werkte perfect bij de eerste proefpas.

Echt goed gemaakte, super hoogwaardige oude revolvers.

 

Wat een mooie oude Remington!

Ik heb er ook een, en ik heb er een paar keer mee geschoten en het is een genot in alle opzichten.

Het gevoel is zo anders (en zoveel mooier) dan alle reproducties (ik heb drie reproductie Remingtons! Lol...allemaal erg goede revolvers, goed gemaakt, betrouwbaar, mooi uitziend, enz., maar als je eenmaal een origineel hebt afgevuurd, verandert alles...)

De mijne miste de Hand en had een gebroken Cylinder Detent/Index Spring...Ik vond originele "NOS" onderdelen, en kreeg ook een paar reproductie onderdelen, en eindigde met het passen van de reproductie Hand, en geluk gehad, het werkte perfect bij de eerste proefpassing.

Echt goed gemaakte, super hoogwaardige oude revolvers.

Bedankt! Ik ben er trots op het te bezitten. Ik hou van het gevoel ervan, vooral sinds ik de buggy spring mainspring (zoals Jim Martin zegt) en zelfgemaakte trigger/bolt spring heb vervangen. Het is in zo'n opmerkelijke staat dat ik aarzel om ermee te schieten. Ik ben eigenlijk op zoek naar een Italiaanse reproductie om in plaats daarvan als schutter te gebruiken. Is er een die meer lijkt op een origineel?

 

Een vriend, een Remington-verzamelaar, heeft me verteld dat de wapens van de overheidscontracten zeer laat in de oorlog werden geleverd en dat de meerderheid nooit werd uitgegeven, wat de reden is dat er veel in een behoorlijk goede staat worden aangetroffen.

 

Een vriend, een verzamelaar van Remington, heeft me verteld dat de wapens van de overheid pas heel laat in de oorlog werden geleverd en dat de meerderheid nooit werd uitgegeven, wat verklaart waarom er veel in een behoorlijk goede staat worden aangetroffen

Ik zou niet zeggen dat de meerderheid niet door de CW werd uitgegeven, aangezien de Amerikaanse overheid meer dan 115.000 .44 Army Remington-pistolen accepteerde, waarbij de productie in 1863 echt op gang kwam.

Wat ik heb gezien, is dat als je in de serienummerreeks van 90.000+ komt, veel voorbeelden in zeer goede staat verschijnen en ik heb persoonlijk verschillende in de reeks van 130.000 gezien die praktisch nieuw waren.

 

Zeer nette oude pistool en ik denk dat je het voor een heel goede prijs hebt gekregen. Als het van mij was, zou ik de cilinder absoluut niet opnieuw blauw maken. Pure veronderstelling van een niet-expert, maar het lijkt me dat de voorkant van de laadhendel bijna evenveel blauwverlies heeft als de cilinder. Dit suggereert voor mij dat het pistool is gebruikt. Je zei ook dat de loop in zeer goede staat was. Misschien werd dit pistool gewoon gebruikt door iemand die er goed voor zorgde, de loop schoonmaakte en de cilinder kookte na elke keer dat er mee werd geschoten. Het lijkt erop dat ik ergens heb gelezen dat het koken van cilinders in loog een veelgebruikte manier was om ze schoon te maken.

 

Zeer nette oude pistool en ik denk dat je het voor een heel goede prijs hebt gekregen. Als het van mij was, zou ik de cilinder absoluut niet opnieuw blauw maken. Pure gissing van een niet-expert, maar het lijkt me dat de voorkant van de laadhendel bijna evenveel blauwverlies heeft als de cilinder. Dit suggereert voor mij dat het pistool gebruikt is. Je zei ook dat de loop in zeer goede staat was. Misschien werd dit pistool gewoon gebruikt door iemand die er goed voor zorgde, de loop schoonmaakte en de cilinder kookte na elke keer dat er mee geschoten werd. Het lijkt erop dat ik ergens heb gelezen dat het koken van cilinders in loog een veelgebruikte manier was om ze schoon te maken.

Ik ben het ermee eens en ik raak de cilinder niet aan. Ja, het is zeker gebruikt, maar verzorgd. Er is een gebied met blauwverlies aan de rechterkant van de loop en de hendel dat volgens mij is ontstaan door het pistool in een riem te steken om het te dragen. Er zijn geen tekenen dat het in een holster zat. Het is slechts een theorie. Wat de loop betreft, hij heeft de uitstraling van een goed gebruikte ijzeren koekenpan. Dat soort glans waarbij het er olieachtig uitziet maar droog is. Nogmaals, een teken dat er goed voor gezorgd is. Als ze toch eens konden praten........

 

De mijne is ook in 1864 gemaakt, hij schiet erg goed.

 

Ik kocht de eerste ruger old army die ik vele jaren geleden zag en heb al vele jaren een 1858 remington new model army. De laadhendel van de ruger viel bij terugslag naar beneden, die van de remington niet. De remington was net zo nauwkeurig en misschien wel nauwkeuriger dan de ruger.

 

Afgezien van de cowboy die hier eerder genoemde extra geladen cilinders had, is het twijfelachtig of dit 150 jaar geleden een gebruikelijke praktijk was. Meestal was het dragen van extra revolvers de methode om extra vuurkracht te garanderen, toen langzaam te laden percussie revolvers state of the art waren. Ik heb zelf een van deze Remington's gehad en er vele jaren geleden mee geschoten, en ik weet dat de hand vaak in de weg zit bij het gemakkelijk terugplaatsen van de cilinder in het frame. Ik zou niet betrapt willen worden op het rommelen met een vervangende cilinder op de rug van een paard, laat staan te voet, terwijl een slechterik, of net zo waarschijnlijk slechteriken, probeerden mijn houding ten opzichte van de situatie aan te passen. Je kunt in een oogwenk een tweede zes-schots pistool tevoorschijn toveren,..........een tweede cilinder? Nou, de hel ermee!

 

Ik stel me voor dat het gewicht van het pistool het moeilijkste is om na te maken met de replica's. De originelen zijn zwaar. Ergens las ik dat Uberti de meest accurate kopie maakte en dat de meeste onderdelen uitwisselbaar zouden zijn met een origineel. Ik zag een foto van een exemplaar dat was afgewerkt in houtskoolblauw, wat verbluffend was.