Volgens deze link begint de afsnijding van het serienummer voor na '64 met 2.700.000. Aangezien 1963 eindigde met 2.586.000, hebben ze een opmerking dat serienummers 2.586.001 tot en met 2.699.999 niet zijn gebruikt.

model 94 serienummers

Proost

P.S. De dingen om op te letten bij de modellen van na '64

Het frame werd niet langer machinaal bewerkt, maar gegoten uit een poedervormige staallegering. Bijgevolg vereiste de nieuwe legering een andere chemische stof om het te blauwen en het zag er nooit helemaal goed uit in vergelijking met de loop en het magazijn, die nog steeds geblauwd waren met behulp van de traditionele hete zouten die Winchester al sinds voor de oorlog gebruikte. Het verschil in de afwerking van de ontvanger en de loop-/magazijnbuis is meestal vrij duidelijk.

De kolfplaat werd veranderd van gekarteld staal naar hardgevormd plastic.

De laadpoort en de hulzenlifter werden veranderd van machinaal bewerkt staal naar gestanst plaatstaal.

Er waren andere kleine interne veranderingen, maar men zou het geweer moeten demonteren om ze te zien.

Opmerking: Ik moet eraan toevoegen dat Winchester mogelijk een aantal van de machinaal bewerkte onderdelen van voor '64 op voorraad had aan het begin van 1964, die ze zouden zijn blijven gebruiken totdat ze op waren. Bijgevolg zouden sommige van deze onderdelen kunnen verschijnen in de vroege productie van 1964.

 

Deze is 2.779.xxx en heeft de oude metalen kolfplaat. Ga er morgen weer heen om hem te bekijken....

 

Deze is 2.779.xxx & heeft de oude metalen kolfplaat. Ga er morgen weer heen om hem te bekijken....

Ik heb een opmerking aan mijn oorspronkelijke bericht toegevoegd om te zeggen dat Winchester niet zomaar oude onderdelen zou hebben weggegooid, dus elke pre-64 inventaris die voorradig was of zelfs later werd ontdekt, zou zijn opgebruikt, dus er zullen een paar karabijnen zijn met een mix van zowel pre-64 als post-64 componenten.

Natuurlijk vertrouw ik erop dat die link met serienummers correct is, maar ik zal kijken of ik een andere bron kan vinden om dit te verifiëren.

Proost

 

Met het geweer in het rek kun je zien of het van voor of na '64 is. De '64-versie heeft een schroef die de kruispen vergrendelt waarop de schakel draait, en de '64-versie heeft deze schroef niet. De schakel is het onderdeel dat naar beneden draait wanneer je de hendel opent.

 

Als ik het me goed herinner, zit er bij een pre-64 een schroef in de bodem van de ontvanger op het platte stuk dat naar beneden valt als de hendel wordt geopend. Evenals verschillende andere schroeven die aanwezig zijn op de ontvanger van een pre-64 die zijn weggelaten ten gunste van pinnen op een post-64. Als dit niet correct is, zal iemand me hopelijk snel corrigeren.

 

Als ik het me goed herinner, zit er op een pre-64 een schroef in de bodem van de ontvanger op het platte stuk dat naar beneden valt als de hendel wordt geopend. Evenals verschillende andere schroeven die aanwezig zijn op de recensent van een pre-64 die werden afgeschaft ten gunste van pinnen op een post-64. Als dit onjuist is, zal iemand me hopelijk snel corrigeren.

Voor alle rotzooi die Winchester over de gesinterde metalen ontvangers kreeg, werkten ze eigenlijk prima. Hun onvermogen om blauwsel te nemen was hun grootste zwakte, niet hun werkelijke kracht. Winchester heeft er gewoon veel van geplateerd, wat mogelijk een reden is waarom er zoveel chique herdenkingsmunten zijn gemaakt die alles van Sitting Bull tot John Wayne vierden.Waarschijnlijk het slechtste stuk was de gestempelde lifter, die op zijn zachtst gezegd een stuk stront was. Degene in de Canadese Centennial-herdenking van mijn vader uit 1967 (daar gaan we weer met herdenkingsmunten) gaf veel problemen totdat hij uiteindelijk een wapensmid een nieuwere lifter van gegoten staal liet installeren. Ik heb een Wells Fargo-herdenkingsmunt uit 1977 (zie je hier een trend?) met de gegoten lifter en hij werkt perfect.

 

Ik vond een 94 Winchester in .30-30 in een pandjeshuis. Het serienummer geeft aan dat hij uit 1964 komt. Wordt dit beschouwd als een pre- of post-64 of geen van beide?

Groeten,
Charles

Blijf zoeken als je een "PRE-64" wilt. De stalen kolfplaat is geen indicator. Het serienummer wel.

 

Winchester heeft zelfs enkele van de ontvangers met ijzer bekleed in een poging om een behoorlijke blauwe afwerking te krijgen, en tenzij ze iets hebben veranderd, kunnen ze niet opnieuw blauw worden gemaakt door uw plaatselijke wapenwinkel.

 

Ik heb een aantal Winchester-hendelgeweren van vóór 64, waaronder een 94 uit 1960.

Die ene is interessant omdat het me aanspreekt als een "overgangs"-geweer, om het zo maar te zeggen. Ik verwacht het ook te krijgen voor ergens in de buurt van de $300.

Zelfs met een paar afwerkingsproblemen kan dat me ertoe aanzetten om het mee naar huis te nemen.

 

Ik heb een paar Commerative 94's en bekijk de lifters om te zien welke van gestanst staal zijn en welke van gegoten staal. Ik controleer de gestanste stalen exemplaren op problemen door vast te zitten door agressief fietsen, en ik heb geen problemen als ze in orde zijn. Tot nu toe ben ik best tevreden met mijn Winchesters uit de jaren 60 en 70.

 

Er was echt geen "overgangsperiode" voor de Model 94 Winchesters. Ze stopten de productie van de machinaal bewerkte ontvanger en onderdelen en startten opnieuw met een gegoten ontvanger en gestempelde onderdelen.

Betaal niet te veel.

 

Er was echt geen "overgangsperiode" op de Model 94 Winchesters. Ze stopten de productie van de machinaal bewerkte ontvanger en onderdelen, en draaiden weer op met een gegoten ontvanger en gestempelde onderdelen.

Betaal niet te veel.

Hoewel ik het ermee eens ben dat de algemene overgang van een gesmede en machinaal bewerkte ontvanger naar de gegoten ontvanger en bijpassende onderdelen geen overgang had, heb ik persoonlijk meegemaakt, en te veel mensen hebben me gemeld dat ze Winchesters hadden die dateren uit 1964 met stalen kolfplaten. Omdat deze geen mechanische verbinding zouden hebben gehad met de ontvangerverandering, moet ik geloven dat Winchester een voorraad kolfplaten heeft bedacht en besloot ermee verder te gaan. Ik heb ook mensen horen zeggen dat ze modellen uit 1964 hadden met machinaal bewerkte hulzenlifters, maar ik denk dat dat komt doordat Winchester voor het einde van 1964 overstapte van een gestempelde lifter naar een gegoten lifter en mensen de gegoten onderdelen verwarden met machinaal bewerkte.

Voor degenen die geïnteresseerd zijn, hier is een link naar de verschillende veranderingen vanaf 1964 tot in de vroege jaren 80 toen de voormalige werknemers en hun vakbond USRA vormden om de fabriek te kopen en de naam Winchester te leasen van Olin. Het gaat ook verder tot hun faillissement in 1989 toen ze werden gekocht door Fabrique Nationale/Browning. De schrijver geeft enkele serienummerbereiken die betrekking hebben op de periode direct nadat USRA het overnam, omdat ze in 1982 door de komst van CNC-bewerking in staat waren om terug te gaan naar een gesmede en machinaal bewerkte ontvanger en onderdeel, waardoor ze terug konden gaan naar het standaard blauwproces.

TINCANBANDIT's Gunsmithing: Winchester Model 94 Rifles

Ik heb een van de XTR-modellen uit 1984 die zo mooi is als ze maar kunnen zijn met een echt mooie diepblauwe afwerking plus premium hout met schaakbordpatroon. Het is een van de hoekuitwerpversies, maar geen kruisbout of tangveiligheid. Ik heb het sinds ongeveer 1992 en heb het af en toe gedragen tot 2006 toen ik nog actief aan het jagen was. Het heeft in die periode minstens vier mooie bokken en een paar varkens gevangen, maar ik heb het niet de hele tijd gebruikt. Ik heb me nooit de moeite getroost om er optiek op te monteren, maar als ik ooit weer ga, zou ik dat kunnen doen. Het heeft een terugspringende hamer, maar het is nog nooit mislukt om te knallen.

Hieronder is het te zien onder een originele SRC uit 1915 die een perfecte boring heeft en veel afwerking heeft voor een 104 jaar oude.

Proost

 

Welnu, ik heb ze door de jaren heen allebei gehad...het zijn twee verschillende wapens....informeer uzelf....de waarden zijn heel, heel verschillend en onderdelen zijn intern niet uitwisselbaar....God zegene u, John

 

Ik denk eigenlijk dat ik de tekst van de man op de foto van de gegoten hulzenlifter uit het artikel dat ik linkte verkeerd heb geïnterpreteerd. Hij toonde foto's van drie lifters in drie opeenvolgende foto's en noemde de laatste "late post 64 cast carrier". Ik las het zo dat ze eind 1964 overgingen op een gegoten carrier, maar hij bedoelde natuurlijk eind in de periode na 64, wat natuurlijk niet hetzelfde is.

 

Bekijk ook de onderste tang en hoe deze oorspronkelijk is bewerkt om in groeven te passen die in de ontvanger zijn gefreesd, en hoe de tang na '64 op zijn plaats wordt gehouden.

Alleen ik, maar een kolfplaat maakt gewoon geen overgangsmodel.

 

Ik heb geen pre-64's die van 1960 of later zijn, maar ken in de loop der jaren verschillende mensen die ten minste Model 70's hebben onderhouden, die zeiden dat als de pre-64 van 1960 of later was, je net zo goed een post-64 kon nemen wat betreft vakmanschap. Nogmaals, ik heb er nooit een gehad die zo laat gemaakt is, maar ik hoor het al zolang ik me kan herinneren.

 

Ik heb geen pre-64's die van 1960 of later zijn, maar ik ken in de loop der jaren verschillende mensen die ten minste Model 70's hebben onderhouden, dat als de pre-64 van 1960 of later was, je net zo goed een post-64 kon nemen in termen van vakmanschap. Nogmaals, ik heb er nooit een bezeten die zo laat gemaakt is, maar ik heb het gehoord zolang ik me kan herinneren.

Daar ben ik het mee eens, zelfs met de Model 94. Ik heb een 60 en een 63 gehad en ze waren slordig en rammelden in vergelijking met die ik uit de jaren 50 heb gehad. De 63 en 60 waren echter veel mooier dan die ik uit de jaren 70 heb gehad. Ik denk dat de nieuwe Japanse Winchesters vergelijkbaar zijn met de Pre-64's, maar voor het geld kun je een oude in goede staat kopen.

 

Mijn inzicht van een redelijk goede bron die tijdens de overgang bij Winchester werkte, is dat de gereedschappen begonnen te slijten in de laatste jaren van de productie van vóór 1964. Dit geldt met name voor het Model 70 - ik heb er een uit 1956 en als ik het vergelijk met die uit 1962-63, zie je het verschil.

 

Feit is dat als Winchester geen veranderingen had aangebracht in hun ouderwetse manier van het bouwen van hun producten, ze niet als merk zouden hebben overleefd. Het vervangen van versleten gereedschappen en het voortzetten van dezelfde arbeidsintensieve methoden was simpelweg te duur. Dat lijkt veel op de fabricagemethoden van Colt, die leidden tot de revolvers Mark III, Mark V, King Cobra en Anaconda. Ze werden uit de markt geprijsd en dat vertegenwoordigt niet eens de houding en praktijken van de moedermaatschappij van Colt, die geen investeringen wilde doen voor veel benodigde upgrades in apparatuur en marketing.

 

De checkering had ook de neiging om af te nemen op de late modellen van voor 64, omdat de handcheckers met pensioen gingen of te oud werden.

Ik bezat een supergrade 270 die door FN in South Carolina was gemaakt. Het was mooi gemaakt, maar ik ben geen fan van de huidige afwerking die ze op die schachten aanbrengen. Het was echter een mooi geweer. Toen begon ik pre 64's te erven en het was plotseling niet meer zo mooi.

 

Toen ik mijn eerste Model 94 kocht, of moet ik zeggen dat mijn vader het kocht omdat ik niet oud genoeg was, was het net nadat Winchester reclame maakte voor de "nieuwe patroonvolger/lifter", die leek op het origineel. Dit moet rond 1970 zijn geweest.
In WINCHESTER MODEL 94 The first 100 Years; door Robert C. Rennenberg plaatst hij de overgang in de late jaren 60. Hij vermeldt ook een fenolhouten kolfplaat met ingedrukte checkering, dus misschien zijn er wel wat 94's met wat lijkt op de oude stalen kolfplaat.
Ik zie wat opmerkingen over de late pre-64 productie, want ik had een Model 94 in .32 Special in echt mooie staat. Er was een onvolkomenheid, een chip in de loop of zoiets, maar over het algemeen een mooi geweer, behalve dat de kolf een beetje grof was, en ik ben het er mee eens dat de actie lang niet zo soepel was als een 94 uit de jaren 1950.

 

Soms komt er een Post 64 Model 94 voorbij die mooier is dan de meeste. Hier is mijn 94 post 64 Saddle Ring Trapper in .357 Magnum. Ik heb geen idee hoe het zover is gekomen. Verscheen gewoon in een wapenwinkel op nog geen 10 mijl van de Winchester Mfg. fabriek.

 

Verdomme! Dat ziet eruit als een speciaal presentatiemodel of misschien gemaakt door of voor een Winchester-medewerker. Het is veel te mooi om een reguliere productie te zijn.

 

Het Winchester model 70 werd geboren in 1936. Ik bezit een 4-cijferige .22 hornet datum gestempeld onder de loop 1935. Ik kreeg een generieke fabrieksbrief waarin stond dat het geweer in 1937 was gebouwd. Ik neem aan dat de fabriek gewoon een overgebleven hornet loop van een model 54 gebruikte, die het model 70 verving.
Ik kocht het als een hornet. Toen ik ermee schoot, ontdekte ik dat het opnieuw was gekamerd voor k hornet. Ik hield het en kocht k hornet kleurstoffen. De kolf werd opnieuw afgewerkt en de actie werd geboord voor een richtkijker. Ik denk dat ik er in de jaren 70 $140 voor heb betaald. Als er niet mee geknoeid was, zou het veel meer waard zijn. Het is een zwaar geweer voor die kleine patroon. Bezit ook een model 70 .300 H&H mag uit ongeveer 1953.

 

Verwijderen...beantwoord in verkeerde post...